"delirium" Lauren Oliver

Autor: Lauren Oliver

Tytuł: [delirium]

Oryginalny tytuł: Delirium

Seria: tom 1 trylogii

Data wydania: 2012

Przekład: Monika Bukowska

Wydawnictwo: Otwarte. Moondrive

Liczba stron: 360

„Minęły sześćdziesiąt cztery lata, od kiedy prezydent i Konsorcjum zaklasyfikowali miłość jako chorobę, i czterdzieści trzy, od kiedy naukowcy udoskonalili sposób jej leczenia”.

Zastanawialiście się kiedyś, jak wyglądałby świat, gdyby pozbyć się miłości? Lauren Oliver się zastanowiła i wymyśliła piękną i wzruszającą historię, gdzie miłość jest chorobą.

Martwy świat, martwe społeczeństwo i najpiękniejsze (chociaż także zdradzieckie) uczucie uznane za miłość i skrupulatnie likwidowane. Lena z niecierpliwością odlicza dni do zabiegu, a w dniu swoich osiemnastych urodzin w końcu ta data nadchodzi. Święcie wierzy w remedium i pragnie być uleczona – żeby nie skończyć jak jej mama. Coś jednak idzie nie tak, a zabieg zostaje przełożony na późniejszy termin. Tego dnia dziewczyna poznaje też Alexa. Chłopaka, dzięki któremu spojrzy zupełnie inaczej na cały system.

„– Nie jestem zła. Po prostu martwię się o ciebie. – To tylko część prawdy. Jestem zła, a nawet wściekła. Przez cały czas żyłam w zupełnej nieświadomości, jak kretynka, myśląc o ostatnim wspólnie spędzonym lecie, stresując się kandydatami, których dostanę po ewaluacji, egzaminami i całą resztą, a ona tylko przytakiwała z uśmiechem, mówiąc „mhm, mam to samo” i „na pewno wszystko się ułoży”, a w tym czasie, za moimi plecami, stawał się kimś, kogo w ogóle nie znam, zaczęła mieć tajemnice, dziwne przyzwyczajenia i opinie o rzeczach, o których nie powinniśmy nawet myśleć”.

Piszę tę recenzję po ponownej lekturze delirium i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że wywarła na mnie tak samo wielkie wrażenie, jak za pierwszym razem. Często spotykam się z bardzo dobrymi recenzjami tej książki i zgadzam się z nimi zupełnie. Jest to piękna, wstrząsająca historia, w której bohaterka – ślepo wierząca w to, co jej wmawiają – zaczyna dostrzegać, że system, który miał chronić ludzi, niszczy ich. Dojrzewa do poznania prawdy. I zaczyna walczyć, rozbita między miłością a tym, w co wierzyła od małego.

„– O Boże, Lena, tego też mam już dość. A ty nie? Mam dość ciągłego oglądania się za siebie, sprawdzania, czy nikt nie słucha, uważania na to, co się mówi, myśli, robi. Nie mogę... nie mogę już oddychać, nie mogę spać, nie mogę się nawet poruszać. Mam wrażenie, że wszędzie są mury, Gdziekolwiek się ruszę – bach! Mur. Jeśli czegoś zapragnę – bach! Kolejny mur”.

Wspaniałym dodatkiem do rozdziałów są fragmenty z Księgi SZZ lub innych ksiąg ze świata przedstawionego. Pokazują, jak zniszczone jest środowisko, w jakim żyją Lena, Alex, Hana i inni. Z każdym rozdziałem coraz lepiej poznajemy Lenę. Wszyscy bohaterowie – nawet ci, którzy pojawiają się bardzo rzadko – są wykreowani w taki sposób, że miałam wrażenie, że znam ich od lat.

„Po raz pierwszy w życiu zrobiłam coś dla siebie i z własnej woli, a nie ponieważ ktoś mi powiedział, że to jest dobre albo złe. Teraz gdy patrzę na Aleksa przechadzającego się po sklepie, mam wrażenie, że wiąże nas niewidzialna nić, i daje mi to taką moc, jakiej nigdy wcześniej nie czułam”.

Porywająca i nietuzinkowa fabuła, przerażający świat, wyraźni bohaterowie, lekki i przyjemny styl i akcja, która nie pozwala odłożyć lektury na bok – to zaledwie niektóre z wielu zalet delirium. To obowiązkowa pozycja dla miłośników Young Adult oraz zwykłych książek o miłości. Ale to nie jest zwykła książka. Tutaj miłość jest zakazana.

Polecam z całego serca. To najpiękniejsza historia o miłości.

Ocena: 10/10 

WYZWANIA:

Czytam Young Adult | Klucznik: 1. Ona & On, 2. Love is in the air, 3. Czasoumilacz | Przeczytam tyle, ile mam wzrostu – 2,6cm