#DKK — "Black ice" Becca Fitzpatrick

Wydawnictwo Otwarte, 2014, 450 stron

Wycieczka w góry z przyjaciółką i jej bratem (a do tego byłym chłopakiem) zmienia się w wędrówkę z dwoma niebezpiecznymi przystojniakami. Zamieć śnieżna, groźby, zabójstwa i wszystko na opak. Black ice to zdecydowanie najlepsza książka autorki, którą czytałam już drugi raz. Odstęp był na tyle duży, że naprawdę nie pamiętałam szczegółów i ponownie mogłam się cieszyć dobrą lekturą.

Britt i Korbie jadą na wycieczkę w góry Teton, a towarzyszyć ma im chłopak Korbie oraz Calvin, jej brat i jednocześnie były chłopak Britt. Dziewczyna nie jest z tego powodu zadowolona, ale przejście wzdłuż łańcucha górskiego od dawna było jej celem. Podczas drogi dziewczyny zaskakuje śnieżyca, więc aby nie zamarznąć w aucie, szukają schronienia — i znajdują je w małej chatce. Jak się okazuje, to, co miało być ratunkiem, nie do końca nim jest.

Becca Fitzpartick stworzyła świetną fabułę, pełną intryg, niebezpieczną i z niesamowitym, śnieżnym tłem. Miejscami zabawna, miejscami przerażająca — bez wątpienia dostarczająca emocji. To pierwsza i jak dotąd jedyna książka o wędrówce górskiej, jaką miałam przyjemność czytać i nie zapowiada się, aby miało się to zmienić. Fabuła książki jest naprawdę dopracowana — chociaż motywy bohaterów mogą nie być dla niektórych wystarczająco uzasadnione.

Sama kreacja bohaterów jest dobra — każda z czynności wykonywanych przez Masona ma swoje podłoże w sekretach z przeszłości, natomiast w przypadku Britt wręcz widzimy jej powolną (a jednocześnie szybką) przemianę, mamy wgląd w każdą przyczynę, która do tego doprowadziła. Korbie to postać, której wręcz nie da się lubić, a każde jej słowo czy choćby wzmianka o niej wywołuje irytację — i tak chyba miało być.

W wypadku Black ice nie ma możliwości, aby nie wspomnieć o okładce! Jest cudowna. Pasmo gór i postać — już samo patrzenie na nią sprawia, że odczuwam klimat całej powieści. Klimat, który jest niesamowity, mroczny i spowity tajemnicą.

Nie da się ukryć, że grupą docelową jest młodzież — nie bez powodu jest to thriller młodzieżowy — ale dla mnie cały wątek miłosny był skonstruowany bardzo dobrze. Mimo że zmieścił się w czterodniowej akcji, rozwijał się wolno, małymi kroczkami — czyli tak, jak powinien.

Black ice to bez wątpienia jeden z lepszych thrillerów młodzieżowych i w ogóle jedna z najlepszych młodzieżówek. Polecam z czystym sumieniem, a sama z chęcią przeczytam ją kiedyś po raz trzeci.

Ocena: 9/10

Wyzwania: Przeczytam tyle, ile mam wzrostu | Czytam Young Adult

Po właściwej recenzji czas na pierwszą część tytułu. DKK to oczywiście Dyskusyjny Klub Książki, a Black ice czytałam właśnie w ramach grudniowego spotkania mojego klubu — Liter Czarka, klubu stricte młodzieżowego, chociaż to wcale nie oznacza, że czytamy tylko młodzieżówki.

Myślę, że dużo o DKK mówić nie trzeba, chyba każdy wie, z czym to się je. ;) Spotykamy się raz w miesiącu i zwykle mówimy o wszystkim, tylko nie o przeczytanej książce. ;p Nie da się z nami uniknąć tematu jedzenia — zwłaszcza, gdy jemy super słodkości z Biedronki i pijemy super cynamonowe cappuccino. ♥

Postanowiłam dodać #DKK do serii postów. Jeszcze nie do końca wiem, jak to będzie wyglądało, ale z czasem całość jakoś mi się ułoży. 

Jesteśmy takim super klubem, że mamy własne gadżety.  W listopadzie dostaliśmy świetne Niezbędnik Czytelmaniaka i robimy w środku notatki dotyczące omawianej książki — świetna sprawa. Na grudniowym spotkaniu dostaliśmy klubowe przypinki, a to wszystko jest idealnym dopełnieniem zestawu startowego — zakładki i długopisów. ;)

A już w styczniu będę miała okazję po raz pierwszy zapoznać się z twórczością głośnej ostatnio Jojo Moyes. Mam nadzieję, że będzie ciekawie. 

Czytaliście Black ice? A może Razem będzie lepiej? Dajcie znać ;)

Przypominam o trwającym u mnie konkursie, link w pasku z prawej. ;) 

Przy okazji Wesołych Świąt i spełnienia marzeń w Nowym Roku! ♥