"Stinger" Mia Sheridan [minirecenzja]

Tytuł: Stinger. Żądło namiętności

Autor: Mia Sheridan

Oryginalny tytuł: Stinger

Przekład: Marta Czub

Data wydania: 2016

Wydawnictwo: Helion SA

Liczba stron: 410

W końcu znalazłam idealne rozwiązanie, zarówno dla opcji recenzowania książek, których nie doczytałam, jak i tych, których recenzję odkładałam na potem, co równa się z zatarciem się szczegółów w mojej głowie. Panie i Panowie, przed Wami pierwsza na tym blogu MINIRECENZJA. I coś czuję, że będzie ich coraz więcej.

„Kto powiedział, że konferencje branżowe muszą być nudne?” – takimi słowami wita nas opis Stingera, co zupełnie mija się z treścią książki. Grace Hamilton postanawia olać konferencje, które do tej pory były dla niej bardzo istotne, aby uprawiać szalony seks z Carsonem Stingerem, gwiazdą porno. Już samo to sprawia, że z moich ust wychodzi śmiech. Tak, książka jest równie absurdalna, jak mój powyższy opis.

Grace – spokojna, zrównoważona młoda kobieta, dla której ważna jest kariera. Stinger – gwiazdor porno, który – o, niespodzianka! – wcale nie chce nim być, ale lubi seks. Jakimś cudem (ha!) udaje mu się namówić Grace na weekendowy seks, a ona właściwie ochoczo się na to zgadza, waląc w gruzy wszelkie swoje niespisane zasady.

Pisząc Bez słów, Mia Sheridan podniosła poprzeczkę. A ja zrobiłam ten błąd, że najpierw przeczytałam właśnie najnowszą książkę i dopiero sięgnęłam po wcześniejsze. Może gdybym od razu zaczęła od Stingera, moja opinia byłaby inna, może nawet byłabym zachwycona. Ale niestety – wiem, że autorka może pisać lepiej, i to o wiele.

Stinger to jedna z gorszych książek, jaką w tym roku czytałam. Nie jest tak absurdalnie żałosna co Piękny drań czy Collide, ale tak samo łączy w sobie elementy nieziemsko przystojnego mężczyzny, spokojnej kobiety, luksusu i seksu w każdym możliwym aspekcie. Stingera od nich różni jedynie sposób pisania scen erotycznych – nie są wyuzdane, ale subtelne też nie. Są raczej proste, niemalże pospolite.

Stinger nie zrobił na mnie wrażenia. Trochę mnie rozczarował, ale nie wywołał we mnie żadnych większych emocji. Czy polecam? Nie. Po prostu.  

Ocena: 3/10

WYZWANIA:

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu – 2 | Czytam Young Adult

Dajcie znać, co myślicie o opcji minirecenzji. Jestem ciekawa. :) 

No i ponownie zapraszam na mojego Instagrama: recenzjekoneko.